الهه حبیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، مجتمع دانشگاهی فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران،
مرتضی براری - استادیار و عضو هیات علمی، مجتمع دانشگاهی فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران،
علی پورغفاری بشری - دانشجوی دکترای مهندسی فرماندهی و کنترل، مجتمع دانشگاهی فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران،

تجمیع ماشینهای مجازی تکنیکی برای بهبود بهرهوری منابع و کاهش مصرف انرژی مرکز داده است که هدف آن به حداقل رساندن تعداد ماشینهای فیزیکی فعال در طول فعالیت مراکز داده است. مجازیسازی این امکان را میدهد که ماشین مجازی از یک میزبانبه میزبان دیگر مهاجرت کند و ماشینهای فیزیکی بدون استفاده خاموش شوند و یا در حالت کممصرف قرار گیرند، جایگذاری ماشینهای مجازی گام کلیدی در عملکرد تجمیع و مهاجرت ماشینهای مجازی است و بهترین ماشین فیزیکی را برای میزبان ما شین مجازی پیدا میکند. سیا ستهای ب سیاری برای جایگذاری بهینه ما شینهای مجازی مبتنی بر عوامل مختلف در مراکز داده ارایه شدهاند. در این مقاله الگوریتمهای جایگذاری ماشینهای مجازی با استفاده از الگوریتمهای فراابتکاری در رایانش ابری و اهداف آنها بررسی میشود.

تجمیع، فرا ابتکاری، کلونی مورچگان، ژنتیک