آناهیتا اکبری کوچکسرایی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
پژمان بریمانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
سمانه دوست محمد - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
اصغر نوروزی - استادیار گروه روانشناسی ، دانشگاه آزاد واحد ساری، ایران.

ناتوانی یادگیری، از مهم ترین مشکلات دوران مدرسه می باشد و کودکانی که دچار ناتوانی های یادگیری هستند، اغلب در جریان تحصیل و یادگیری کنار می مانند. هدف این پژوهش مقایسه ی پردازش شناختی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی در شهر قایم شهر می باشد. اگر چه در داخل کشور در خود مهارگری و مهارت های اجتماعی مطالعاتی انجام شده است، اما در زمینه ناتوانی یادگیری یافته های کمی در فرهنگ جامعه به چشم می خورد. به لحاظ اهمیت موضوع تحقیق، بررسی دو مقوله فوق در کنار هم از اهمیت برخوردار می باشد.روش پژوهش علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی می باشدکه به مرکز تخصصی وابسته به آموزش و پرورش شهرستان قایم شهر (توانا) در سال تحصیلی 95-1394 مراجعه نموده اند (n=97). از این جامعه آماری، نمونه ای به تعداد80 دانش آموز (40 دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری و 40 دانش آموزعادی) با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های مقیاس ارزیابی خودمهارگری توسط کندال و ویلکاکس و اسکیلدر و مهارت های اجتماعی ماتسون استفاده شده است. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده ها و رد یا تایید فرضیه های پژوهش، یعنی مقایسه ی خود مهارگری و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی از آزمون t استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که خود مهارگری و مهارت های اجتماعی در بین دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری با دانش آموزان عادی تفاوت معنی داری وجود دارد.

خود مهارگری، مهارت های اجتماعی و ناتوانی یادگیری