اعظم دادفر - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان

این پژوهش با هدف پیش بینی مسایل رفتاری براساس توانمندی اجتماعی و روش های تربیتی در نوجوانان به صورت یک تحقیق کاربردی که از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها یک تحقیق کمی می باشد، اجراء شد. جامعه مورد پژوهش، شامل کلیه والدین دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 96-1395 بودند. حجم نمونه با برآوردی از جامعه آماری و با استفاده از جدول مورگان و کرجسی به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به تعداد 200 نفر انتخاب شدند. مسایل رفتاری با پرسشنامه 116 سوالی آخن باخ (2001)، توانمندی اجتماعی با پرسشنامه 34 سوالی کویین دام (2004) و روشهای تربیتی با پرسشنامه 30 سوالی بوری (1992) مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که توانمندی اجتماعی و روشهای تربیتی والدین توانایی پیش بینی مسایل رفتاری را دارند و در این بین، توانمندی اجتماعی والدین بیشترین تاثیر را بر مسایل رفتاری دارد.

مسایل رفتاری، توانمندی اجتماعی، روشهای تربیتی