سجاد فروزش - دانشجوی کارشناسی ارشدمشاوره وراهنمایی،قم
معصومه محسنی زاده - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، تهران
رسول روشن چسلی - دانشیار گروه روانشناسی،دانشگاه شاهد،تهران،ایران

خانواده اصلی زن و شوهر و کیفیت ارتباط بین زوجین با آن ها، نقش مهمی در کیفیت و ثبات زندگی همسران ایرانی ایفا می کندواین یک مساله وابسته به فرهنگ در جامعه ایرانی است. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش بینی ابعاد مختلف ارتباط با خانواده همسر بر اساس سبک های دلبستگی ایمن، ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا بود. پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنیادی و به لحاظ نحوه جمع آوری داده ها از نوع توصیفی است که در قالب یک طرح همبستگی پیش بین انجام شد. جامعه آماری پژوهشحاضرزوجین 20 تا 55 سالهساکنقمبودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 200 نفر (100 مرد و 100 زن) انتخاب شدند و پرسشنامه های سیستمی-مثلثی سنجش ارتباط با خانواده همسر و دلبستگی کولینز و رید را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.از میان مولفه های سبک های دلبستگی، سبک دلبستگی ایمن (001/0> P)، بهترین پیش بینی کننده ابعاد اتحاد و مرز بندی منعطف و سبک های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و ناایمن اجتنابی (001/0> P)، پیش بینی کننده های بعد پیوستگی در ارتباط با خانواده همسر بودند. نتایج پژوهش از این باور حمایت می کند که روابط اولیه افراد در محیط خانواده به شکل گیری سبک دلبستگی خاص منجر می گردد و این تجارب بر روابط بین فردی زوجین در نحوه ارتباط با خانواده همسر در بزرگسالی تاثیر مستقیم می گذارد.

ارتباط با خانواده همسر، فرهنگ، سبک های دلبستگی، دلبستگی ایمن، دلبستگی ناایمن اجتنابی، دلبستگی ناایمن دوسوگرا