سجاد شهرکی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
حسین جنابادی - دانشیار روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان،ایران

اختلال نافرمانی مقابله ای یکی از اختلالات با منشا بیرونی است و یکی از رایج ترین اختلالات رفتاری در کودکان است، پژوهش حاکی از آن است که بیشترین عامل تاثیرگذار بر بروز اختلال نافرمانی مقابله ای، کیفیت فرهنگ در رابطه والدین با کودک است و خانواده هایی که در آن مشکلات روانی والدین، شیوه های ناموثر تربیت فرزند و از هم گسیختگی زناشویی وجود دارد احتمال پیدایش اختلال نافرمانی مقابله جویانه افزایش می یابد. با توجه به فرهنگ خانواده، روش های درمان متنوعی برای مواجهه با مشکلات رفتاری، شناختی و هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای به کار گرفته شده است؛ بر این اساس مهم ترین نوع درمان، مداخلات خانواده محور است که از اینرو خصوصیات والدین مورد ارزیابی قرار گرفت و راهبردهای کلیدی مداخله مطرح شد؛ در این پژوهش همچنین تاثیر برنامه فرزند پروری فورهند و لانگ تشریح شد و به اهمیت فرهنگ انضباط والدین و مهارت برقراری روابط خانوادگی مناسب در اصلاح باورها و نهایتا کنترل رفتار تاکید شد

فرهنگ، اختلال نافرمانی مقابله ای، خانواده، کودک