مایده آقایی پورگواسرایی - کارشناسی ارشد گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی طرحواره های ناسازگار فعال و تاثیر مولفه های جمعیت شناختی و فرهنگی- اجتماعی بر طرحواره های ناسازگار فعال در زنان افراد مبتلا به PTSD مزمن انجام گرفت.پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه زنان جانبازان مبتلا به PTSD ساکن شهر تهران بود. نمونه شامل 107 همسر جانباز بود که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها توسط نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ-SF) انجام گرفت. داده های حاصل، با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته اند. نتایج نشان داد بیشترین میانگین نمرات در طرحواره ها به ترتیب مربوط به ایثار، معیارسرسختانه، گرفتاری، محرومیت هیجانی، رها شدگی و آسیب پذیری بود. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که از بین متغیرهای سن، تحصیلات، شاغل بودن، مدت ازدواج و تعداد فرزندان، در مجموع تنها تحصیلات بیشترین سهم را در پیش بینی طرحواره ها دارند(001/0 P<). در حالی که طرحواره های نقص، بی اعتمادی، انزوای اجتماعی و اطاعت توسط هیچ یک از متغیرهای مورد نظر پیش بینی نشدند.یافته های پژوهش نشان داد، ابتلای شوهر به PTSD، طرحواره های شناختی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان تحصیلات پیش بین موثر طرحواره های ناسازگار می باشد. همچنین این یافته ها در راستای پژوهش های پیشین و تاکید بر لزوم توجه و اقدامات لازم در زمینه آموزش، درمان و حمایت اجتماعی تفسیر گردید.

جمعیت شناختی، طرحواره های ناسازگار، اختلال استرس پس از آسیب