فاطمه طلابیگی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی
مژده طلابیگی - کارشناسی ارشد پژوهش در علوم اجتماعی، دانشگاه الزهرا

خانواده کوچکترین واحد اجتماعی اما مهم ترین واحد اثربخش حمایتی و تربیتی است. نیاز افراد به قرار و آرامش ایجاب می نماید که در فرهنگ خانواده رابطه مبتنی بر عقل و عاطفه آن گونه که احساس امنیت، اطمینان، سلامت، حمایت و رضایت را برای طرفین به ارمغان آورد، شکل گیرد. این هدف جز با ایجاد محیطی آرام، مطمین و به دور از خشونت برای همه افراد خانواده موثر نمی شود. امروزه شواهد بسیاری حاکی از اختلال در روابط خانوادگی و خشونت ناشی از آن می باشد. مسیله خشونت یک آسیب جدی اجتماعی است که با وجود پیشرفت های فرهنگی و فکری هم چنان در جامعه خودنمایی می کند. تحقیق از نوع بنیادی- کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات از اسناد و مدارک مرتبط با این موضوع فیش برداری و استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات بدین گونه است که در گام نخست با جمع آوری منابع و اطلاعات دسته اول و مستند و چیدمان آنان در کنار یکدیگر، به تحلیل و تبیین زمینه ها، پیامدها و راهکارهای مقابله با پدیده ی خشونت پرداخته می شود. حاکی از آن است که در خشونت و پرخاشگری پدیده عوامل متعددی ازجمله عوامل ژنتیکی، فیزیولوژیکی، محیطی و اجتماعی در آن نقش دارند. اما در میان این عوامل، یادگیری مشاهده ای یکی از مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در بروز آن است. بر اساس یافته های این تحقیق نتیجه می گیریم خشونت آموختنی است و فرد رفتارهای خشونتآمیز را در بستر خانواده و محیط اطراف یاد می گیرد، بنابراین برای کاهش آن ابتدا باید از این بسترها آغاز و سعی در فرهنگ سازی و آگاهی خانوادهها نسبت به آسیبهای اجتماعی خشونت نمود.

خشونت، خانواده،فرهنگ، آسیب اجتماعی