بابک پورقهرمانی - استادیار، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه، ایران
فرشاد محامد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران

پیشگیری از جرم نخستین گام برای تحقق عدالت کیفری است واطفال به اقتضای ویژگی های خاصی که دارند امکان بزه دیده واقع شدن آنهانسبت به بزرگسالان درفضای سایبر بیشتر است .پیش گیری وضعی به عنوان یکی از روش های پیشگیری به مجموعه ای از تدابیر اطلاق می شود که کاهش و حذف موقعیت ها و فرصت های ارتکاب جرم راسرلوحه اقدامات خود قرار داده است.پیشگیری وضعی خودبا موانع و چالش هایی همراه است که کارایی آن را کمرنگ می کند،که دراین مقاله افزون برچالش های حقوق بشری،محدودیت هایی هم چون تحمیل هزینه و ایجاد مسولیت برای بزه دیدگان،ایجاد ترس و اضطراب برای اطفال ناشی از مشکلات اجرای راهکارهای پیشگیریوضعی،جابه جایی جرم،محدودیت های فنی پیشگیری وضعی از جرایم سایبر برعلیه اطفال بیان شده است و به عنوان نتیجه راهکاری هایی تحت عنوان تقویت ابعاد مثبت پیشگیری وضعی از طریق برنامه های مطالعه شده،و به حداقل رساندن ابعاد منفی این نوع پیشگیری از طریق اجرای صحیح تدابیر محدود کننده است تا بدین وسیله ایراد های جرم شناختی و چالش های حقوق بشری آن به حداقل برسد

جرایم سایبری،پیشگیری وضعی،چالش های پیشگیری وضعی؛اطفال