علی عارفی مسکونی - عضو هیات علمی، دانشکده حقوق دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مهمترین جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی در حقوق اسلام جرم محاربه میباشد که مطابق دیدگاه برخی از فقها با افساد فیالارض یکی بوده و بنابر نظر برخی دیگر، دو عنوان مستقل هستند که در این مقاله بر مبنای نظریه دوم پیش رفته و سعی بر این شده که ضمن ارایهی تعاریف لغوی و اصطلاحی محاربه و افساد فیالارض مطابق با قول و دیدگاه فقها و حقوقدانان و همچنین بیان تفاوت میاناین دو جرم و شفافسازی مفهوم سلاح بر اساس تفسیر و تصریح فقها از مصادیق آن و نیز اثبات جرم افساد فیالارض رایانهای، درصدد اثبات تحقق محاربهی رایانهای برآید که مطابق قول مشهور فقها امکان تحقق آن وجود ندارد و در این راستا از سه استدلال جایگزینی جهت اثبات این جرم استفاده شدهاست.

جرم، محاربه، افساد فیالارض، رایانه، سلاح حقیقی، سلاح مجازی، مجازات