بررسی کیفی ارتباط رفتار شهروند سازمانی با تسهیم دانش

با گذر از انقلاب صنعتی و ورود به هزاره جدید، دیگر موتور محرک رشد سازمان ها، به سرمایه و نیروی انسانی محدود نمیشود، مهم ترین متغیر رشد همه سازمانها و بنگاههای اقتصادی در عصر حاضر دانش است. بیشتر شرکتها و سازمانها به اهمیت دانش و مدیریت آن برای کسب مزیت رقابتی و بقا در صحنه رقابتی پی بردهاند. از طرفی نقش تسهیم دانش در مدیریت دانش آنقدر مهم است که بعضی از نویسندگان اظهار می دارند که وجود مدیریت دانش برای پشتیبانی تسهیم دانش است. اگر چه متون تسهیم دانش متنوع و غنی می باشد، اما بسیاری از محققان مطالعات خود را محدود بهتمرکز بر اعتماد بین فردی، عوامل فرهنگی و مسایل سازمانی در رابطه با شیوه به اشتراک گذاری دانش کرده اند. در صورتی که تسهیم دانش مستلزم تمایل افراد و گروهها در سازمان به تسهیم دانش در راستای رسیدن به منافع دو جانبه است و تسهیم دانش رخ نخواهد داد مگر اینکه کارکنان و گروههای کاری سازمان، سطح بالایی از رفتارهای مشارکتجویانه داشته باشند. اگرچه انباشت تحقیقها در مورد به اشتراک گذاری دانش بینش مفیدی را فراهم کرده است، تجزیه و تحلیل رسمی کمی از تاثیررفتار شهروند سازمانی در شیوه به اشتراک گذاری دانش کارکنان وجود دارد. در این راستا، این مطالعه با هدف پر کردن خلاء تحقیقاتی در این زمینه به بررسی کیفی نقش رفتار شهروند سازمانی در رفتار تسهیم دانش پرداخته است. نتایج نظری این تحقیق می تواند به عنوان راهنمای راه و مکمل6ی در راستای توجه بیشتر به رفتار شهروند سازمانی و تسهیم دانش جهت بهره مندی از مزایای این دو در راستای نیل به عملکرد بهتر در سازمان های دولتی و خصوصی باشد.

Keywords:

مدیریت دانش , تسهیم دانش , رفتار شهروند سازمانی