کارآفررینی کودک، آخرین راه نجات

اصطلاح کارآفرینی شاید هنوز برای جمع کثیری از افراد جامعه ما مفهومی جاافتاده نباشد. بعضیها کارآفرینی را با راهاندازی یک کسبوکار، هم معنی میدانند و بعضی دیگر تعریفی ابتدایی تر از آن دارند. درهرصورت آنچه که مهم است این است که رشد و توسعه هر جامعهای به پرورش نسلی توانمند و کارآفرین وابسته است. این مقاله به صورت علمی ترویجی نگارش شده است. نخستین موضوعی که در این مقاله قصد داریم آن را تفهیم نماییم مفهوم کارآفرینی می باشد. در بخش نخست این مقاله بیان خواهد شد که کارآفرینی یک مجموعه مهارتها و تواناییهای است که هر فرد میتواند آنها را داشته باشد و با استفاده از آنها به خلق ارزشهای مادی یا معنوی (چه بهصورت فردی یا بهصورت شرکتی) بپردازد. این توانایی ها عموما دودسته اند . دسته اول ویژگیهای فردی ازجمله خلاقیت، مسیولیتپذیری، ریسکپذیری، پشتکار، استقلال طلبی و دسته دوم مهارت های کاربردی میباشند (ازجمله مهارت مدیریت مالی، بازاریابی، منابع انسانی و...). بهترین و طلاییترین فرصت یشکل گیری ویژگیهای فردی (دسته اول) سنین کودکی میباشد. دومین موضوعی که در این مقاله به آن پرداخته میشود و در واقع هدف اصلی این مقاله را پوشش می دهد این است که پرورش افراد کارآفرین، بدون توجه به روش های تربیتی و شرایط کودکی آنان در یک جامعه امکانپذیر نیست. غالب روانشناسان معتقد هستند که سن طلایی شکلگیری ویژگیهای فردی، سن 1 الی 5 سالگی می باشد. بهطور خلاصه میتوان گفت، کارآفرینی کودک یعنی توجه به روشهای تربیتی کودکان بهنحویکه ویژگیهای اصلی کارآفرینی (خلاقیت، مسیولیتپذیری، استقلالطلبی، ریسکپذیری و...) در آنان تقویت شود. آنچه که مهم است این است که در این سن رفتارهای والدین با کودکان و روشهای تربیتی آنان باید کاملا هدفمند باشد. متاسفانه عدم شناخت والدین از مفاهیم کارآفرینی و عدم دوراندیشی آنان، باعث شده است نسلی وابسته و مسیولیتناپذیر پرورش یابد. در این مقاله سعی خواهیم کرد به تشریح مفاهیم اصلی کارآفرینی کودک و بیان روشهای کاربردی آن بپردازیم.

Keywords:

کارآفرینی , کارآفرینی کودک , خلاقیت کودک , مسیولیت پذیری در کودکان , کودکان و محیط زیست , آشنایی کودکان با مفهوم پول , یادگیری کودکان