اثربخشی بازی درمانی بر برقراری ارتباط کودکان دارای اختلال طیف اتیسم

هدف این پژوهش اثربخشی بازی درمانی بر برقراری ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی ،با طرح پیش آزمون ، پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود.جامعه آماری پژوهش کودکان 6تا11ساله اختلال طیف اتیسم در مدرسه غیر انتفاعی آیین مهرورزی بود.نمونه مورد مطالعه شامل 24کودک بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ،در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند.گروه آزمایش طی 10جلسه به مدت 2ماه تحت بازی درمانی قرار گرفتند .داده ها با استفاده از آزمون تشخیصی گیلیام جمع آوری شد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد براساس نتایج پژوهش مقدار F،بدست آمده برابربا 395/13 بوده و در سطح 01/0 معنی دار می باشدو با توجه به کاهش میانگین نمرات گروه آزمایش در پس آزمون ، بازی درمانی بربرقراری ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم مورد تایید قرار گرفت و بازی درمانی موجب بهبود در برقراری ارتباط کودکان دارایاختلال اتیسم می شود.

Keywords:

بازی درمانی , برقراری ارتباط , اختلال طیف اتیسم