تدوین درمان روانی- اجتماعی مبتنی بر الگوی بومی افسردگی مزمن

هدف از پژوهش حاضر، تدوین درمان روانی اجتماعی مبتنی الگوی بومی آسیب پذیری روانی-اجتماعی افسردگی مزمن بود. این پژوهش شامل از نوع کیفی با روش نظریه زمینه ای ، بود. جامعه آماری کلیه افراد مبتلاء به اختلال افسردگی مزمن بودند که در سال 1395 به مراکز مشاوره و یا مطب روانپزشکان شهر اصفهان مراجعه داشتند. از میان آنها به شیوه هدفمند 12 نفر ، انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده شامل؛ برگه اطلاعات جمعیتشناسی، مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالهای افسردگی مزمن در5-DSM)cv-5-Scid ،(مصاحبه با سوالات باز و به صورت نیمهساختاریافته و مقیاس 24 آیتمی همیلتون (HRSD24 (بود و نتایج حاصل از مراحل کدگذاری داده ها نشان داد که؛ آسیب های مرتبط با افسردگی مزمن در قالب 1.شرایط علی: شامل؛ عوامل شناختی و عوامل رفتاری، 2.شرایط مداخله: شامل ناامیدی به درمان ، ضمن داشتن سوابق قبلی انواع افسردگی، تشخیص نامناسب، درمان نامناسب، 3.زمینه ها: شامل دو عامل؛ خانوادگی و روابط اجتماعی و نیز شغلی و تحصیلی و مالی، که هرکدام به شکل مستقیم و غیر مستقیم منجربه ایجاد و تداوم افسردگی و در نهایت اختلال افسردگی مزمن می گردند. بنابراین پروتکل درمانی بومی مبتنی بر این الگو، بر اساس مقوله های مذکور بود و با توجه به اثربخشی درمان های پیشین، این پروتکل درمانی ترکیبی بود از طرحواره درمانی(ST ،(رواندرمانی تحلیل سیستم رفتاری شناختی(CBASP ،(فعال سازی رفتاری(BAT ،(روان درمانی بین فردی(IPT (و شناختی-رفتاری(CBT .(

Keywords:

آسیب پذیری روانی-اجتماعی , افسردگی مزمن , پاسخهای نشخوار , نگرشهای ناکارآمد