نقش دانش بومی و آموزشهای مهارتی در اقتصاد مقاومتی و توسعه پایداربررسی صنایع دستی در بخش پارچه بافی و ابریشم بافی استان گلستان

اولین نتیجه تمرکز جمعیت و فعالیت در شهرها و روستاها، مسایل اقتصادی مورد نیاز است، که این امر نقش حیاتی در توسعه و پیشبرد کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه دارد. به باور کارشناسان و دست اندرکاران امر تحقیق، این مهم در گرو توسعه منابع انسانی است. به منظور چیره شدن بر چالش های پیش رو در زمینه اقتصاد در بخش دانش بومی صنایع دستی -)نساجی سنتی شامل: جاجیم و گلیم، ابریشم و دیگر شاخه های صنایع دستی مورد احیا( و دستیابی به اهداف توسعه پایدار، شرایط و اقداماتی لازم است که از آن جمله می توان، به نگرش فرابخشی به مساله آموزش، اولویت دادن مردم و رفع نیازهایآنها، امنیت قانون، حفظ حقوق افراد و منابع آنها بر پایداری و شکل گیری اقتصاد مقاومتی بر پایه آموزشهای مهارتی بر حسب نیاز، از طریق تشویق به برنامه ریزی در جهت فعلیت درآوردن استعدادها اشاره کرد. این مقاله که با استفاده از منابع کتابخانهای و اینترنتی و پژوهش میدانی تهیه شده است، تلاش دارد تا با اهمیت جلوه دادن دانش بومی در آموزشهای مهارتی بومی سازی شده، به اقتصاد مقاومتی مبتنی بر تلاش بومی و دستیابی به توسعه پایدار برسد. این مطالعه نشان می دهد، اقتصادیپویا و سازنده، که موجبات توسعه و رشد اجتماعی و رفاهی، فرهنگی و آموزشی را در روستاها و شهرها از طریق اهمیت دادنبه نقش دانش بومی و آموزشهای مهارتی در اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار در بخش صنایع دستی )پارچه بافی و ابریشم بافی( در استان گلستان را با توجه به ظرفیت و پتانسیل آن فراهم می سازد، می تواند الگویی سازنده بر این مدعا برای دیگر استانهای کشور باشد.

Keywords:

دانش بومی , مهارتهای آموزشی , اقتصاد مقاومتی , توسعه پایدار , صنایع دستی , گلستان