بررسی قواعد و مقررات حاکم بر نحوه اجرای قراربازداشت موقت در آیین دادرسی کیفری سال1392

منظور از بازداشت موقت این است که متهم در تمام و یا قسمتی از تحقیقات مقدماتی و یا دادرسی بازداشت شود .در اعلامیه های حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که جمهوری اسلامی ایران نیز به آن ملحق شده است ،اکیدا توصیه شده است که موارد بازداشت موقت به حداقل کاهش یابد و این قرار به مهمترین جنایات یعنی قتل عمدی با سبق تصمیم و تهیه مقدمات اختصاص داده شود وعلت و جهتی که لزوم صدور قرار بازداشت موقت را توجیه می نماید نیز درمتن قرا ر نوشته شود و به محض رفع علت ،قرار فک شود.توقیف احتیاطی یا بازداشت متهم مهم ترین تامین کیفری است که اعمال آن تحت ضوابطوشرایط خاصی در اختیار قاضی است. این نوع تامین وسیله ای ضروری در رسیدگی به امور کیفری استولی استفاده بی رویه و بدون رعایت ضوابط قانونی از آن اقدامی مضر برای منافع عمومی و آزادی های فردی است.سلب آزادی متهم و زندان انداختن وی در مدت زمان تحقیقات مقدماتی به وسیله مقام قضایی از سوی خلاف اصل برایت می باشد و همچنین مغایر با اصل آزادی متهم است و از طرفی ضرورت تحقیق و جلوگیری از پایمال شدن حقوق بزه دیدگان اعمال کردن این قرار توجیه می نماید.قانون آیین دادرسی کیفری در رابط با صدور قرار بازداشت موقت تغییراتی کرد. از جمله لغو موارد قرار بازداشت موقت الزامی ، محدود نمودن جرایم مشمول صدور قرار بازداشت موقت ، کاهش مدت بازداشت متهم و لزوم جبران خسارت ناشی از بازداشت غیر ضروری همه در جهت حفظ هر چه بیشتر حقوق دفاعی و آزادی های متهم است. امروزه تقریبا در تمامی اسنادی که در آنها راجع به این قرار سخن رفته است به اینکه بازداشت موقت باید معقول باشد و به صورت قاعده کلی در نیاید تاکید گشته است.

Keywords:

قرار , قرار های تامین کیفری , , بازداشت موقت .برایت