لیلا رییسی نافچی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد- مدرس دانشگاه
مریم علی پور - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بیرجند- مدرس دانشگاه

کارآفرینی دانشگاهی از رسالت های جدید دانشگاه ها پس از رسالت های آموزش و پژوهش است. با توجه به اهمیت فوق العاده کارآفرینی و ضرورت توسعه آن در کشور، این تحقیق با هدف بررسی عوامل خارجی موثر بر میزان کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه های مشهد و مراکز کارآفرینی آن ها انجام شده است، که پس از بررسی کارآفرینی سازمانی در دانشگاه ها به بررسی متغیرهای قوانین و مقرارت و سیاست گذاری دولت، ارتباطات و اطلاعات و حمایت های مالی و غیرمالی پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل جامعه پژوهش کلیه کارکنان شاغل متشکل از مدیران، معاونین و کارشناسان مراکز کارآفرینی دانشگاه های مورد مطالعه بودند که شامل دانشگاه های مهم شهر مشهد می باشند (دانشگاه های: فردوسی، آزاد، علوم پزشکی، پیام نور و علمی- کاربردی). در این مطالعه تمامی مدیران، معاونین و کارشناسان مراکز کارآفرینی به عنوان نمونه مورد مطالعه بر اساس سرشماری انتخاب شدند که از 45 پرسشنامه، 37 پرسشنامه تکمیل و بررسی شد. از دو پرسشنامه سنجش کارآفرینی دانشگاهی و پرسشنامه محقق ساخته 25 سوالی برای سنجش متغیرهای خارجی استفاده گردید. یافته ها بیانگر این نکته است که دانشگاه فردوسی با 68 ،%دانشگاه علوم پزشکی با 56 ،%دانشگاه آزاد با 42 ،%دانشگاه علمی- کاربردی با 38%و دانشگاه پیام نور با 25 %کارآفرین بوده اند (با خط برش 50 .(%این آمارها نشان دهنده این است که دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی از میانگین (خط برش) بالاتر بوده ولی چنانچه ملاحظه می گردد دانشگاه آزاد و علمی- کاربردی و پیام نور به ترتیب امتیازهای کمتر از میانگین را کسب نموده اند. قوانین و مقررات دولتی مشوق راه اندازی و توسعه کسب و کار در ایران نیستند و محیط کسب و کار از نظر کارآفرینان ایرانی حامی شرکت های جدید و در حال رشد نیست و در نهایت میزان تاثیرگذاری حمایت های مالی و غیرمالی کمتر از سایر متغیرها می باشد.

کارآفرینی دانشگاهی، دانشگاههای مشهد، سنجش کارآفرینی دانشگاهی