ابراهیم مسعودنیا - دانشیار جامعهشناسی پزشکی، دپارتمان جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان
سپیده رحیمی مشکله - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دپارتمان جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان

دیابت نوع 2 از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. یکی از ریسک فاکتورهایی که در سببشناسی بروز دیابت نوع دو، توجه اندکی به آن شده است، شاخصهای روابط خانواده است. پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین شاخصهای روابط خانواده و بروز دیابت نوع 2 در بین شهروندان شهر رشت انجام شد. این پژوهش در قالب یک طرح مورد - شاهدی انجام شد. دادهها از 150 نفر با علایم دیابت نوع 2)گروه مورد) که به بیمارستانهای حشمت، گلسار و انجمن دیابت رشت مراجعه کرده بودند و 150 فرد سالم (گروه شاهد) از میان خانوارهای ساکن در شهر رشت جمعآوری شدند. این افراد با دو روش نمونهگیری تصادفی ساده و خوشهای انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری عبارت بودند از چک لیست ویژگیهای اجتماعی- جمعیت شناختی و F (و در نرم افزار spss نسخه 22 2 بالینی، و فرم کوتاه شاخص روابط خانواده. دادهها با استفاده از آماره t و کای اسکویر (تحلیل شدند. تفاوت معناداری بین افراد با علایم دیابت نوع 2)گروه مورد) و افراد سالم (گروه شاهد) از لحاظ سن، شاخص توده بدنی (BMI) (01/0 < p ،(وضعیت تاهل (05/0 < p ،(سابقه دیابت در خانواده، سابقه مصرف سیگار، سابقه فشار خون بالا، سابقه بیماری قلبی (01/0 < p (وجود داشت. همچنین تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر شاخص روابط خانواده، و مولفه- های بیانگری و تعارض (05/0 < p (مشاهده شد. با توجه به این نتایج، مداخلههای شناختی، اجتماعی رفتاری با هدف اصلاح الگوهای کنش متقابل در میان اعضای خانواده ضروری به نظر میرسد.

دیابت ، انسجام، بیانگری، تعارض