ساخت و روابط قدرت دردوره های افشاریه و زندیه

حکومتهای ناپایدار نادر شاه افشار و کریم خان زند در حدفاصل دو حکومت باثبات صفویه و قاجاریه برای شناخت بهتر ساختارسیاسی و منابع آن در ایران از اهمیت فراوانی برخوردار است این مقاله در پی شناخت ساختار قدرت در دوره زندیه و افشاریه با تاکید بر بنیانگذاران)بعلت عدم تداوم ساختار سیاسی در جانشینان( این سلسله ها دارد . برای شناخت ساختار سیاسی ، سعیدر شناخت مبانی حکومتی این حاکمان را داریم مبانی حکومتی مورد نظر عبارتند از مشروعیت سیاسی و منابع آن ، سیستم بروکراسی و تقسیمات کشوری ، انحصار در اخذ مالیات و نحوه کسب درآمد و در نهایت ارتش بعنوان نهاد اجرای اقتدار درمحدوده سرزمینی که بررسی شده و مشخص گردید که حکومتهای نادرشاه و کریم خان با وجود شباهت در برخی از عرصه ها در این حوزه های چهارگانه با یکدیگر تفاوتهای اساسی دارند. تاکید نادر شاه بر مشروعیت شخصی ، تقویت ارتش ، کاهشنقش بروکراسی و تکیه بر غنایم در برابر کریم خان که در صدد احیای مشروعیت دوران صفویه بر مبنای تشیع ، تقویت بروکراسی و تکیه بر مالیات و تجارت از اهم نتایج این مقاله می باشد. وابستگی بیش از حد ساختار سیاسی به شخص شاه دراین دوران موجب تقویت استبداد و تضعیف مدعیان گردید که در نهایت موجب ضعف جانشینان و نابودی شاختار سیاسی پس از نادر شاه و کریم خان شد.

Keywords:

نادرشاه , کریم خان , مشروعیت , بروکراسی , ارتش , انحصار