علیرضا پوینده پور - کارشناس ارشد حسابداری دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی
داریوش فروغی - دانشیار گروه حسابداری ، دانشکده علوم اداری و اقتصاد ، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی
محمدرضا قاسمی - استادیار گروه حسابداری ، دانشکده علوم اداری و اقتصاد ، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

ساختار سرمایه عنصر حیاتی و مهمی در شکل گیری فعالیت های اقتصادی و بهره برداری از آن به شمار میرود. اگر سرمایه در اختیار نباشد هیچ گونه فعالیت اقتصادی را نمیتوان پایهگذاری کرد. به طور کلی شرکتها از دو طریق به تامین مالی جهت دستیابی به سرمایه مورد نظر خود میپردازند. یکی از طریق آوردههای سهامداران که مالکان شرکت محسوب میشوند. سهامداران در مقابل تامین سرمایه شرکت انتظار بازدهی دارند که شامل تغییر قیمت سهام و منافع حاصل از مالکیت نظیر سود سهام می باشد. دیگری استفاده از بدهی و وام برای تامین مالی است. بستانکاران در مقابل تامین سرمایه انتظار باز پرداختاصل و بهره مبلغ وام را دارند. از این رو شناسایی عوامل موثر بر ساختار سرمایه از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش نیز با هدف تعیین تاثیر سرمایه در گردش بر ساختار سرمایه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است.به منظور دستیابی به هدف پژوهش، یک فرضیه اصلی و هفت فرضیه فرعی تدوین شد. جهت آزمون این ده فرضیه با استفاده از روش حذف سیستماتیک، نمونهای متشکل از 59 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سالهای 1387 تا 1392 انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها ازمدل رگرسیون چند متغیره به روش دادههای ترکیبی استفاده شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد شاخصهای سرمایه در گردش از جمله: نسبت موجودی کالا به فروش، نسبت حسابهای پرداختنی به فروش، نسبت حسابهای دریافتنی به فروش، نسبت سلامت ساختاری، نسبت داراییهای جاری به فروش و نسبت نقدینگی تاثیر معناداری بر ساختار سرمایه میگذارد

ساختار سرمایه، سرمایه در گردش