احمدرضا خلیلیان شلمزاری - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
کامران قدوسی - دکترا حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد

مناطق جرم خیز محدودههایی میباشند که نسبت به محدودههای دیگر،مردم برای درخواست کمک،بیشتر با پلیس تماس میگیرند و همچنین مناطق جرم خیز،به مناطقی گفته میشودکه بنا به دلایل محیطی، اجتماعی و...نرخ جرم بالاتری را به خود اختصاص میدهد.این پژوهش با روش میدانی و همچنین روش توصیفی – تحلیلی وبا تاکید بر نظریههای پیشگیری از وقوع جرایم شهری،در مکانهای مختلف شهر،نظریههای گوناگون پیشگیری از وقوع جرم و نظریههای کانونهای جرم خیز، تلاش دارد به مطالعه نقش کانونهای جرم خیز در وقوع جرایم شهرستان کیاربپردازد. پژوهش مزبور با شناسایی مناطق جرم خیز شهرستان کیار و انواعجرایم ارتکابی در این شهرستان، به بررسی نقش عوامل مختلف در شکل گیری مناطق و ارتکاب جرایم پرداخته که در ادامه با پرداختن به مبانی نظری و تهیه و توزیع تعداد 100 پرسشنامه در بین مراجع ذی ربط و محله های جرمخیز اقدام به اثبات فرضیه های مطرح شده در این نوشتار نموده و با مقایسه آماری درصد ارتکاب جرایم را بدست آورده است. براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش ضمن شناسایی مناطق جرم خیز و جرایم جاری در شهرستان کیار، به بررسی عوامل تسهیلکننده وقوع جرم و راهکارهای پیشگیری از آن و راه حلهایکاهنده و درمان کنندهی تشکیل مناطق جرم خیز و ارتکاب جرم در این بافتها پرداخته ایم و همچنین این پژوهش نشان می دهد که مهمترین مکان جرم خیز شهرستان کیار در مکان های تفریحی و ابنیه های تاریخی فرسوده و حاشیه هایخلوت شهرها و روستاها میباشد که از نظر ساختاری دارای شکلی نامناسب و با کمترین امکانات می باشند، شکل گرفته است.

جغرافیای بزهکاری، مناطق جرم خیز، جرایم شهری، بافت های آسیب پذیر، شهرستان کیار