ارزیابی توان اکولوژیکی استان همدان به منظورتعیین جهات بهینه توسعه فیزیکی استان در راستای حفظ منابع طبیعی آن (با استفاده از GIS)

امروزه بسیاری ازمناطق کشور ما با توجه به گسترش نامحدود و بدون برنامه ی خود سبب دست اندازی به محیط های طبیعی و از بین بردن آن ها شده اند. افزایش روزافزون جمعیت شهرنشین و در پی آن رشد شهرها، توجه به چگونگی کنترل توسعه ی شهرها و گام برداری درراستای اصول توسعه ی پایدار را الزامی می کند.که بهره برداری بهینه و اصولی از منابع طبیعی سرزمین و ساماندهی کاربری اراضی بر اساس توان اکولوژیکی آن، نقش مهمی در مدیریت محیط و منابع و جلوگیری از تخریب محیط زیست در راستای توسعه پایدار دارد. استان همدان نیز باتوجه به اینکه برای برنامه ریزی صحیح و مناسب جهت توسعه خود فرصت دارد، ضرورت توجه به چگونگی توسعه ی آن دوچندان می نماید. هدف اصلی این مقاله، تعیین بهترین مکان بر اساس اصول آمایش سرزمین با کمترین آثار سوء در حال حاضر و در بلند مدت برای توسعه ی فیزیکی استان همدان می باشد. فرآیند ارزیابی توان اکولوژیکی در پژوهش حاضر شامل سه بخش اساسی شناسایی منابع اکولوژیکی، تجزیه – تحلیل و جمع بندی داده ها، ارزیابی و طبقه بندی است که برای انجام آن لایه های دما، شیب، گسل، بارش، پوشش گیاهی، ارتفاع، اقلیم، و فرسایش که مهترین عوامل طبیعی در تعیین جهت توسعه بهینه استان هستند با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی همپوشانی شده که باتوجه به نقشه نهایی پژوهش، بهترین گزینه برای توسعه استان، پیشروی روند توسعه به سوی نواحی شمالی است که باید از پیشرفت روند توسعه به سوی نیمه جنوبی، ممانعت به عمل آورده و بازسازی و اقدامات اصلاحی را در این مناطق در اولویت قرار داد.

Keywords:

ارزیابی توان اکولوژیکی , توسعه فیزیکی شهر , استان همدان , GIS