امیرحسین شریفیان - کارشناس ارشد راه و ترای، دانشگاه شمال، آمل
امیر ایزدی - دکتری راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت
محمد نبی پور - دانشجوی دکتری حمل و نقل، دانشگاه شمال آمل

با رشد جمعیت و افزایش مکان هایی با ترافیک مختلط متاسفانه شاهد افزایش درگیری های بین عابرین و وسایل نقلیه در این مکان ها هستیم و از آنجا که عابرین آسیب پذیرترین کاربران جاده ها هستند، در این درگیری ها بیشترین آسیب پذیری را دارند. از این رو روش هایی برای ارزیابی عابران توصعه داده شد که در آن ها از شاخص هایی استفاده شده است که برای کاربرد این روش ها باید درک درستی از مفهوم در گیری که بر اساس عمل گریز تعریف می شود داشته باشیم. در این پژوهش به رفتار عابرین در درگیری با وسایل نقلیه در یک گذرگاه خط کشی شده عابر پیاده واقع در مازندران، چالوس پرداخته شده است. از نتایج پژوهش این بوده که در درگیری های بین وسایل نقلیه و عابرین، بیشترین عمل های گریز را عابران انجام دادند در صورتیکه وسایل نقلیه بیشتر مایل به ادامه مسیرند تا توقف هنگام درگیری ها، بنابراین در درگیری ها بیشتر تغییر مسیر می دهند. بهتر است با ایجاد سرعتکاه و قرار دادن چراغ هشدار دهنده قبل از خطوط عابر پیاده به افزایش ایمنی عابرین کمک کرد.

ایمنی عابرین، درگیری های ترافیکی، روش تداخل ترافیکی، عمل گریز