ارزیابی موفقیت مداخلات صورت پذیرفته و برنامه ریزی تجدیدحیات بافت قدیم (نمونه مطالعاتی: محله آب انبار نو شهر ساری)

هدف از این مقاله آسیب شناسی مداخلات انجام شده در بافت تاریخی شهر ساری و تدوین راهبردها و سیاست های تجدیدحیات این بافت تاریخی است. بافت تاریخی محله آب انبار نو شهر ساری به عنوان بافت کهن این شهر دارای سابقه تاریخی مربوط به دوران اولیه اسلام است. وجود ابنیه و آثارتاریخی موجود در این بافت نشان دهنده قدمت این بافت است. به واسطه توسعه روز افزون شهرها این بافت در سال های اخیر به شدت با کمبود خدمات شهری برای ساکنین مواجه بوده است که زمینه ساز خروج ساکنین قدیمی این بافت شده است. در نتیجه افت کیفیت شهری و تنزل مرتبه محیطی نیاز مبرم این بافت را به تدوین طرح کارآمد تجدیدحیات شهری، نه فقط براساس راهبردهای کالبدی، بلکه با درنظر گرفتن ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر اساس الگوی تجدید حیات آشکار ساخته است. با این نیت در این مقاله پس از بررسی ادبیات مرتبط با تجدیدحیات شهری و وضعیت سنجی بافت تاریخی با استفاده از روش SWOT راهبردها و سیاست های مرمت شهری برای بهسازی و تجدیدحیات بافت ارایه شده است. بر اساس بررسی های صورت گرفته می توان به ایجاد هویت در بافت با تکیه بر ابنیه تاریخی و ایجاد درآمد از طریق سرمایهگذاری در بخش گردشگری در تجدیدحیات و بهسازی این بافت به عنوان مهمترین و کارآمدترین راهبردهای مرمت شهری در این محله اشاره کرد.

Keywords:

تجدیدحیات شهری , بافت باارزش تاریخی , محله آب انبار نو ساری