علیرضا شهبازیان - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
سیدفتح الله ساجدی - دانشیار گروه عمران، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

به طور کلی ارزیابی ریسک عبارت است از تحلیل تهدیدات، ارزش دارایی و آسیب پذیری برای تعیین درجه ریسک هر کدام از دارایی های مهم در مقابل تهدیدات بالفعل. برخلاف حوادث طبیعی که ناشی از عدم تدبیر انسان در برابر عوامل طبیعی است و ناشی از دشمنی طبیعت نیست، دشمن به طور پیوسته در حال ارزیابی، برنامه ریزی و بهره برداری از ضعیف ترین نقاط زیرساخت است. در جنگ های نسل جدید، انهدام زیرساخت های حیاتی، حساس و مهم کشور در اولویت نخست اهداف تهاجم قرار دارد. زیرساخت حمل و نقل به عنوان یک زیرساخت حیاتی، در دوره های مختلف زمانی (شرایط عادی بهره برداری، زمان بحران و بعد از بحران) عملکردهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و دفاعی را ایفا می کند. آینده نگری و داشتن راهبرد دفاعی و اعمال ملاحظات و تمهیدات پدافند غیرعامل با در نظر گرفتن کلیه جوانب در مطالعات، طراحی و ساخت زیرساخت های حمل و نقل امری ضروری است. در این تحقیق با روش گام به گام ارزیابی ریسک رمکپ، دارایی ها، تهدیدات و شاخص های آسیب پذیری زیرساخت های حمل و نقل (جاده های مواصلاتی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی و با روش توصیفی می باشد. روش تجزیه و تحلیل در این تحقیق، کیفی است که مبتنی بر یافته های تحقیق انجام پذیرفته است. ابزار جمع-آوری داده ها بررسی متون، مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی، مصاحبه، پرسش نامه و مطالعات میدانی بوده است. نتایج تحقیق نشان داد که به کارگیری این مدل در ارزیابی آسیب پذیری زیرساخت های حمل و نقل در شرایط بحران و تهدید باعث کاهش آسیب پذیری، افزایش ایمنی، افزایش پایداری، افزایش بازدارندگی و تسهیل مدیریت بحران زیرساخت می گردد.

رمکپ، تهدید، بحران، پدافند غیرعامل، حمل و نقل، ریسک