سحر بشیرزاده - دانشجوی دکتری تخصصی معماری ،دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
حسین مدی - استادیار، دکتری تخصصی معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

در معماری و شهرسازی پایدار یکی از راهبردهای مهم توجه به اقلیم منطقه و راهکارهای مطابق با شرایط اقلیمی است اما با توسعه شهرها و افزایش تقاضا برای ساختمان سازی و وجود قوانین ساخت و ساز یکسان در کشور و عدم توجه به معماری بومی منطقه و استفاده از سیستم های تهویه هوا با توان مصرفی بالا و در نتیجه مصرف انرژی های تجدید ناپذیر و آلودگی محیط زیست، لزوم بهره گیری از روش هایی با مصرف کم انرژی و یا استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر آشکار می گردد. با توجه به اینکه قوانین ساختمان سازی کنونی با معماری بومی این منطقه مطابقت ندارد، در این مقاله فرض می شود تا با استفاده از عنصر شومینه خورشیدی که در معماری بومی سایر مناطق ایران به منظور تهویه استفاده می-شود، به تهویه در ساختمان های بافت جدید که اغلب بلند مرتبه و بی فاصله هستند پاسخ داد. بنابراین این مقاله با بررسی نحوه تهویه شومینه های خورشیدی و بررسی تحقیقات در این زمینه به صورت کتابخانه ای، سعی در معرفی کارایی این عنصر در منطقه دارد.

شومینه خورشیدی، تهویه هوا، معماری بومی، اقلیم