محمدحسین عسکری - کارشناسی ارشد راه و ترابری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
ابراهیم شاه ابراهیمی - کارشناسی ارشد راه و ترابری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

ورودی و خروجی بزرگراه ها از عوامل مهم و حیاتی در عملکرد مناسب بزرگراه ها می باشد. فاصله ی ورودی وخروجی ها، شکل آنها، حجم عبوری، نوع تقاطع غیرهم سطح و... از پارامترهای تاثیرگذار بر عملکرد ورودی و خروجی ها هستند. در این مقاله به بررسی عملکرد مقاطع همگرا و واگرا با ورودی وخروجی موازی، در فاصله ی ورودی و خروجی متفاوت پرداخته می شود. هندسه فرضی مورد تحقیق یک بزرگراه سه خطه که دارای رابط های یک خطه است می باشد. شبیه سازی در فاصله ی ورودی و خروجی و حجم های متفاوت ترافیکی در نرم افزار aimsun صورت گرفته و میزان زمان سفر به ازای هر کیلومتر و مدت زمان سفر کل برداشت گردیده است. نتایج نشان داد هرچه فاصله بین ورودی و خروجی ها افزایش یابد و یا میزان حجم ها کاهش یابد، میزان زمان سفر به ازای هرکیلومتر کاهش می یابد. کاهش زمان سفر در حجم های بالا با زیاد شدن فاصله ی ورودی و خروجی، بیشتر است. برای حجم های بالا شدت این کاهش، در فاصله های ورودی وخروجی بزرگتر از 750 متر به یک باره کاهش می یابد. برای حجم کمتر این کاهش با شیب ثابت از فاصله ی ورودی وخروجی 750 تا 1250متر ادامه می یابد.

مقاطع همگرا و واگرا، ورودی و خروجی موازی، زمان سفربه ازای هر کیلومتر، زمان سفرکل، aimsun