تابان قنبری - استادیار گروه مهندسی معماری،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز،ایران
مهدی فارسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز،ایران
محسن دردهن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز،ایران

با توجه به پیشینه ی غنی معماری سنتی ژاپن و تلفیق آن با مدرنیسم در این کشور، بر آن آمدیم که با نگاهی گذرا به سنت ها و آیین و چگونگی برخورد معماران و مردم این کشور در به وجود آوردن فضاها و مفاهیم و نحوه ی ایجاد تعامل و تعادل با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی و کتابخانه ای، معماری سنتی ژاپن و دو عدد از کارهای کنزو تانگه، یکی از معماران معاصر ژاپن که موفق به دریافت جایزه پریتزکر و مدال طلای AIA شده و خود یکی از پل های ارتباط معماری سنتی ژاپن و مدرنیسم در این کشور است را بررسی کنیم. او عقیده داشت سنت زمانی می تواند تاثیرگذار و سازنده باشد که نقد و دکرگون شود. در بدو ورود مدرنیسم به ژاپن، معماری این کشور با سر در گمی هایی رو برو شد که به علت نزدیکی ساختار معماری سنتی ژاپن با مدرنیسم و با تلاش و نگاه نقادانه معماران مطرحی چون کنزو تانگه،تادایو آندو، فومیهیکو ماکی و سایر معماران و اندیشمندان به سرعت خود را با مدرنیسم همگون ساخت و باعث شد مدرنیسم از دریچه نگاه ژاپن دیده شود. ژاپن از جمله کشور هایی بود که توانست ورود ناگهانی مدرنیسم به کشور را کنترل و این مکتب را با معماری سنتی اش همساز کند. در این دوران عده ای هم با نگاهی تاریخ گرا و پایبند به اصول به روند معماری خود ادامه دادند. در این تحقیق متوجه می شویم که مدرنیسم در ژاپن یکی از اصول خود یعنی مقابله با سنت را نقض می کند و به خوبی یا ایجاد شاخه ای قطور از درخت مدرنیسم، با معماری سنتی ژاپن تلفیق می شود، این تلفیق منجر به خلق فضاهای جدید در معماری این کشور می شود.

معماری سنتی- آیینی، معماری مدرن، کنزو تانگه، تادایو آندو