ارزیابی تاثیر مقاومت بتن، آرماتور و مقدار بار محوری روی شکل پذیری سازه های بتن مسلح

با توجه به خسارات و تلفات ناشی از زلزله در کشورهای زلزله خیز، لزوم طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله امری انکار ناپذیر است. برای طرح یک ساختمان در مقابل زلزله لازم است اطلاعاتی جامع و کامل از رفتار آن در مقابل نیروهای ناشی از زلزله در دست باشد باید دانست که رعایت ضوابط و مقررات مندرج در آیین نامه ها تضمین کننده مقاوم شدن کامل ساختمانها در برابر نیروهای ناشی از زلزله نیست. به همین جهت باید رفتار سازه ها را به طور کلی و به دقت مورد توجه قرار داد.[1] شکل پذیری یکی از خواص بسیار مهم سازه هایی است که اگر تحت تاثیر نیروه ای لرزه ای واقع شوند، باید از خود بروز دهند. هر سازه پایدار یا مقاوم در برابر زلزله باید هم به صورت کلی و یک مجموعه کامل، شکل پذیر باشد و هم اعضای آن به تفکیک شکل پذیر باشند. بنابراین با توجه به نوع سازه ای که برای مناطق زلزله خیز طراحی می شود، باید مصالح به کار رفته در آنها به نحوی اختیار و ترکیب شوند که نتیجه رفتار آنها، شکل پذیر بودن را تامین نماید.[2] که در مورد سازه های بتن مسلح اصلی ترین این مصالح بتن و میلگرد هستند.[3] در این پژوهش نقش مصالح و مقدار بار محوری بعنوان عوامل موثر روی شکل پذیری سازه بتن آرمه با استنباط از نمودار m-ϕ حاصل از تحلیل توسط نرم افزار Csi Col ارزیابی شده است.

Keywords:

تاثیر بار بر شکل پذیری , سازه بتن مسلح ویژه , نمودار لنگر- انحنا , عوامل موثر بر شکل پذیری