نازنین محبوبی مطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد ژیوتکنیک دانشگاه شهید بهشتی
احمدرضا محبوبی اردکانی - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

روش های گوناگونی برای اصلاح و بهبود مشخصات فنی خاک های مسیله دار وجود دارد. از جمله تکنیک های بهسازی خاک ها می توان به تثبیت با مواد افزودنی و تسلیح با المان هایی با مقاومت کششی بالا اشاره کرد. یکی از مهمترین موادی که برای تثبیت خاک های ریزدانه به کار می رود، آهک است. اضافه کردن آهک به خاک رس سبب انجام واکنش هایی می گردد که منجر به بهبود خواص اولیه خاک می شوند. امروزه استفاده از ژیوسینتتیک ها برای بهبود ویژگی های مهندسی انواع مختلف خاک ها به خوبی پذیرفته شده است. اکثر مطالعات در گذشته محدود به خاک های درشت دانه بوده و تحقیقات و مطالعات اندکی در خصوص امکان پذیری و مزایای استفاده از مسلح کننده در خاک های چسبنده انجام یافته است. با توجه به اثرات مثبت افزودن آهک به خاک های ریزدانه و همچنین تسلیح این خاک ها توسط ژیوسنتتیک، بررسی اثرات توام این روش ها احتمالا بتواند کاربرد های مهندسی خاک های ریزدانه را گسترده تر نماید. اندرکنش میان خاک و ژیوسنتتیک بیشترین اهمیت را در کاربرد این مواد به عنوان مسلح کننده در مهندسی ژیوسنتتیک دارد. به منظور ارزیابی پارامتر های مقاومت برشی فصل مشترک خاک تثبیت شده با آهک- ژیوسنتتیک از آزمایش برش مستقیم استفاده می گردد. در این پژوهش خاک رسی با درصد-های مختلف آهک (0، 2، 4، 6 و 8) در زمان های عمل آوری 1، 7 و 14روز تثبیت شده و با ژیوتکستایل مسلح گردیده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که در زمان عمل آوری یکسان، بیشترین مقاومت برشی در نمونه های تثبیت شده با 4% آهک و مسلح شده به دست آمده و این مقاومت با افزایش زمان عمل آوری افزایش می یابد.

پارامترهای مقاومت برشی، خاک رس، آهک، ژیوسنتتیک، آزمایش برش مستقیم