مهدی عباسی - کارشتاسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، استان مرکزی، شهرداری خمین

شهر از این پس تنها ار خیابان هایی تشکیل نمیشود که در کنارهایشان خانه ها، آبراهه های زبر زمینی ،چند ساختمان عمومی و تعدادی فضای سبز وجود داشته باشد. شهر بی وقفه گسترش یافته و مجموعه بسیار پیچیده ای شده است که تجهیزات بیش از پیش فراوانی را می طلبد. تاسیسات زیربنایی امکاناتی هستند که به منظور رفع نیازها و مشکلات ساکنین یک منطقه اعم از شهری و روستایی به وجود می آیند و مجتمع های زیستی یک منطقه می باسیت به آنها مجهز گردند تا بتوانند روال زندگی و احتیاجات بخشهای مختلف مثل بخشهای مسکونی، تجاری،اذاری، صنعتی،کشاورزی، عمومی و مانند آن را تامین نمایند. در واقع چنین تجهیزاتی علاوه بر آن که از احتیاجات اساسی یک جامعه محسوب می شوند می تواند معیار سنجش توسعه آن از جهات مختلف هم به حساب آیند.دراین مقاله سعی شده ضمن ارایه تعریفی کامل از تاسیسات زیر بنایی و مقایسه آن با سایر تاسیسات روبنایی به بیان نقش آنها در توسعه شهری و منطقه ای اقدام و سپس راههای مشارکت بخش خصوصی در تامین زیرساختها بیان و در نهایت به ارایه نقش راههای مواصلاتی به عنوان یکی از مهمترین زیرساختها ی توسعه اقدام شود. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات از نوع اسنادی وکنابخانه ای بوده و به این منظور به سایتهای مختلف هم مراجعه شده و از اطلاعات آنها بهره گرفته شده است.

زیرساخت، برنامه ریزی منطقه ای، توسعه، تاسیسات و تجهیزات روبنایی