بهره گیری از معماری سبز در طراحی پردیس کودک

یکی از جنبه های مختلف معماری سبز، کارکرد طبیعت در فضاهای آموزشی کودکان است، به گونه ای که علاوه بر بهره گیریاز قابلیت های مختلف طبیعت در رشد و آموزش و پرورش جسمی،اجتماعی و روحی کودک، به لزوم آموزش احترام به طبیعتو حفظ محیط زیست از دوران کودکی در محیط های آموزشی کودکان می پردازد. این امر میتواند عامل مهمی در چگونگیطراحی فضاهای طبیعی و چگونگی تلفیق آنها با فضاهای آموزشی بوده و با ارایه راهکارهای علمی جهت تاثیرگزاری مناسبترو همچنین به تفکر واداشتن کودکان در راستای اهداف معماری سبز واحترام به زمین و درنتیجه کارآمد کردن این فضاهابینجامد. نوشتار حاضر با تکیه بر ذات جستجوگر و تجربه پذیر کودک و با توجه به تاثیرات زیانبار عدم حضور طبیعت دردنیای کودکان امروز و ضرورت بهرهگیری از تعامل با طبیعت در محیطهای یادگیری کودکان سعی در ارایه راهکارهایی جهتطرح پردیس های کودک با بکارگیری معماری سبز دارد. بدیهی است که این راهکارها میتواند نقطه شروعی در بکارگیری جنبههای معماری سبز در طرح پردیسهای کودک باشد تا بتواند پاسخگوی نیازهای طبیعی جسمی و روحی کودکان در محیط هایآموزشی باشد. در این مطالعه علاوه بر روش کتابخانه ای از روش مشاهده و نمونه های موجود در ایران برای انجام تحقیقاستفاده شده است .همچنین با تهیه پرسشنامه از روانشناسان کودک ،موسسین مهد کودک ها و مادران اطلاعات مفیدی حاصلشده است.

Keywords:

معماری سبز , کودک , طبیعت , پردیس کودک , آموزش و پرورش