رتبه بندی پارک های شهری گرگان با استفاده از تاکسونومی عددی جهت مناسب سازی برای معلولین

حضور در فضاهای شهری و استفاده از امکانات موجود در فضا حق مسلم هر انسان می باشد، لذا شهر بایستی به گونه ای باشد که تمام شهروندان حتی معلولان نیز بتوانند به طور همسان از آن بهره گیرند. آنچه که مانع از حضور این افراد در فضاهای شهری و ایجاد و افزایش تعاملات اجتماعی میان این گروه با دیگر افراد جامعه می باشد، عدم وجود فضاهای مناسب عمومی و دارای امکانات مناسب برای همه از جمله این گروه است. معلول فضایی خاص و جدا از بقیه مردم نمی خواهد، شهر، ساختمان، خیابان، مسیر یا پارک ویژه معلولان نمی خواهد، بلکه معلول به فضایی زنده، پویا و کارا در کنار سایر مردم نیاز دارد تا تعاملات اجتماعی او در بستری یکسان با دیگران ولی متناسب با نیازهایش شکل گیرد. پارک همواره مامنی برای تمامی اعضای جامعه در ارتباط با گذران ساعاتی، فارغ از هیاهوی زندگی و مشکلات عدیده آن می باشد؛ اما اگر پارک ها خود فضای مناسبی نباشند به مشکلات افراد افزوده خواهد شد. در این پژوهش با هدف اولویت بندی پارک های شهری گرگان ؛ و با استفاده از روش تاکسونومی عددی که یک روش درجه بندی، طبقه بندی و مقایسه فعالیت های مختلف با توجه به درجه بهره مندی و برخورداری آن فعالیت ها از شاخص های مورد بررسی است؛ در وحله اول ابتدا معیارهای: مسیر، پل های ارتباطی، پارکینگ، اشیا در ارتفاع، سرویس های بهداشتی، آبخوری، ورودی و سطوح شیبدار برای سنجش پارک ها مدنظر قرار گرفت، که براساس این معیارها پارک های شهری گرگان به دو گروه همگن تر تقسیم و سپس در هر گروه اولویت بندی انجام شده است. از مجموع 27 پارک شهر گرگان، 7 پارک آن در دسته همگن مطلوب و 20 پارک آن در دسته همگن نامطلوب قرار گرفت، دسته همگن نامطلوب اولویت بندی شده که بدترین وضعیت مربوط به پارک لادن می باشد، همچنین پارک شاهد بهترین وضعیت را دارا می باشد.

Keywords:

معلولین , پارک های شهری , مناسب سازی , بوستان شهری , گرگان , کم توانان