فاطمه مهرافشار - دانشجوی کارشناسی ارشد، معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

حضور زنان و تبیین نقش آنان در شکل دهی فضاهای معماری و شهری امروزی، مسیله ای مهم و حیاتی می باشد. از طرفی موضوع جنسیت و عدالت جنسیتی در فضاهای معماری، موضوعی است که اغلب به حاشیه رانده شده است. فضاهای کالبدی و شهری به عنوان بستر پاسخگوی نیازها و محلی برای تعاملات اجتماعی همه کاربران آن، اعم از زنان و مردان شناخته می شوند. فقدان یک فضای شهری که بتواند همزمان پاسخگوی نیاز روحی و جسمی بانوان جامعه بدور از هیاهو و آشفتگی شهری باشد، کاملا محسوس است. این تحقیق با هدف طراحی پردیس بانوان با رویکرد طراحی پایدار و افزایش تعاملات اجتماعی صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر روش تحقیق حاضر با توجه به ماهیت و اهداف تحقیق و به لحاظ ویژگی در نحوه جمع آوری اطلاعات در ارتباط باموضوع مورد نظر، توصیفی و از نوع زمینه یابی می باشد. جمع آوری اطلاعات نیز با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه ای، مقالات پژوهشی نیز در حوزه معماری و تعبیری از مقالات حوزه ی روانشناسی محیط نشات گرفته و اساس کار بر تحلیل و استنباط محقق به لحاظ استفاده از نتایج ، از نوع کاربردی می باشد.در این راستا طراحی این مجموعه بر پایه اصول و ضوابط علمی موجود و با الگوبرداری از نمونه های مشابه برای پاسخ گویی به نیاز بانوان شهر ساری طراحی شده است و مطالعات انجام شده در این خصوص بصورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پردیس بانوان عرصه ای برای فعالیت های فرهنگی، اجتماعی- مشارکتی، فراغتی- تفریحی، بهداشتی مبتنی بر ارزش های اجتماعی- فرهنگی بانوان می باشد. لذا، برنامه ریزی و طراحی در این فضا می بایست زمینه ساز شکوفایی، بالندگی، ایجاد حس اعتماد به نفس و مشارکت برای بانوان باشد.

پردیس، بانوی ایرانی، پایداری، تعاملات اجتماعی