حامد آشوری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری (گرایش معماری –معماری) دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود - شاهرود – ایران
محمدرضا مجاهدی - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تهران- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود - شاهرود – ایران
هومن بهمن پور - دکترای محیط زیست – دانشگاه آزاد واحد شاهرود – گروه محیط زیست- شاهرود- ایران

نانو تکنولوژی ناشناخته ی به ادراک رسیدهای است که در چند دهه اخیر تولید مفهومی یافته است، درخت تنومندیکه در عین قدرت، از بی پروایی خاموش و گزنده ای برخوردار است که اگر با چراغ اخلاق و معرفت و وجدان در چهارچوب نظم و قانون منطقی و ریشه ی اصولی برخاسته از محاسبات همه جانبه ی بروز و ظهورش ،حرکت نکند نه تنهاهدایت گر علوم و عوالم بشری نخواهد شد بلکه افیون روح و جان گردیده و واقعیت را به قهقرا سوق داده و حیات همهموجودات بویژه بشر تکامل جو را ،به خطری جبران ناپذیر تهدید می نماید. نانو تکنولوژی پله های رشد و ترقی را بسیارسریع تر از تصور پیموده و با غلبه بر همه ذهنیت های علمی، فاصله ی نجومی را از فراز قلل اسرار امیز علوم، سریعتر اززمان در نوردیده و جوامع بشری را درگیر یافته ها و نایافته های خود کرده است. بطوری که جوامع علمی در کشورها دربارور شدن تنوعات ان سهیم شدهاند. قدوم این نورسیده ی نابغه و خلاق ، موجی از تکاپو و تلاش ایجاد کرده و زنگتوسعه را پر شتاب نواخته است و توسعه طلبان را برای جاده سازی در مسیر توسعه ای پایدار و همه جانبه با تمام قوا بهمیدان کشانیده است. نانو تکنولوژی بارقه های امیدی را برای دنیای صنعتی دور از آلودگی و تخریب محیط زیست دردل اندیشمندان علوم مختلف ایجاد نموده است.البته اگر کاروان پیشرفت گرای نانو تکنولوژی از مبانی ریشه ای و اصولیبشری در مسیر تکامل و تعالی جوامع انسانی غفلت نمایند نه تنها پسرفت گرا خواهند شد بلکه بلای علم و ایمان ملتهاو انقراض موجودات خواهند گردید

نانو، نانو مولکولی، فناوری، محیط زیست