بازی های محلی در شعر شهریار

بازی های بومی و محلی ، میراثی از گذشتگان هستند که هر کدام از این بازی ها ، اندیشه و حکمتی را با خود به همراه دارند و پندیرا به بازیگران میدان گوشزد می کنند .بازی هایی که به اقتضای زندگی در طبیعت و فرهنگ عشیره ای و کوچ نشینی زاییده شده بودند وهر کدام خود حاوی بخشی از فرهنگ حماسی این دیار کهن بودند . بازی هایی که تنها یک بازی نبودند ، بلکه مدرسه ای برای کسبتجربه ، ورزیدگی ، شجاعت ، معرفت ، تدبیر و یادگیری راه و رسم زندگی گروهی و تقابل با حوادث و پیش آمدهاو تعامل با طبیعت بودند.شهریار هم که مسند نشین ادبیات فولکلور است، بازی های محلی آذربایجان را که در دوران کودکی با آنها مانوس بود، در دل اشعارترکی خود جای داده است. در این مقاله با تفرج در گلستان خیال شهریار که گنجینه ای از فرهنگ بومی و منطقه ای می باشد ، نسبت بهاحیا و معرفی بازیهای محلی و کودکانه که قابلیت بالایی در ایجاد نشاط و شادی واقعی داشتند ، گامی هر چند کوچک برمی دارم