عناصر شخصیت مثبت و منفی در آثار شاعران

شخصیت در بر گیرنده ی مفاهیم روشن و واضح از ویژگی روحی و جسمی یک فر د در برخورد با دیگران ، خانواده و جامعه است. شخصت حوزه ی بسیار گسترده ای دارد. ممکن است تمامی ر فتار های مثبت و منفی در یک فرد جمع نباشد . بعضی تمام رفتارشان بار منفی را در خود بروز می دهد و بعضی از افراد هم بیانگر شخصیت مثبت هستند . نگاه دیگران هم در برخورد با رفتار ها خیلی مٶثر است. از نظر فردی رفتار خرافه گونه ی شخصی مثبت است در حالی که ممکن است از نظرد دیگری همان وپژگی به عنوان رفتار منفی تلقی گردد. پس طرز برخورد افراد با رفتارها و نگاه آن ها به رویدادها و بینش ها ی دیگران یکسان نیست. در حوزه ی شعر و شاعری هم نگا ه ها و بینش ها برهمین قاعده و رسوم است . به عنوان مثال ناصر خسرو قبادیانی دیو را به گونه ای در شعر به کار برده که با به کارگیری آن از نگاه فردوسی در یک سبک و سیاق نیست . مدح و ستایش از نگاه خاقانی، عنصری و مولوی هر کدام نوعی دیگر است.