مهرداد متین - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مروارید عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه البرز قزوین

با آغاز عصر مدرن ، معماری دچار فرمالیست و بی محتوایی می شود . پایه گذاران مکتب پدیدارشناسی سعی در عبور ازظواهر پدیده ها و رسیدن به باطن آنها بوده و به حواس پنج گانه روی می آورند و اینکه تنها بینایی انسان عامل ارتباط با محیط نمی باشد را مطرح می کنند. پدیدارشناسی و پدیدارشناسان خاصیتی که معماری مدرن به آن گرفتار شده بود رانجات می دهند و با تبدیل فضا به مکان و روح مکان از طریق درک محیط توسط حواس پنج گانه انسان سبب افزایش محتوای معماری می شوند. طبیعت در ارتباط با محیط و از عواملی است که در ایجاد حس مکان بسیار حایز اهمیت است.یکی از فضاهای مهم در دوران زندگی انسان فضاهای خاطره انگیز کودکی می باشد. کودک در این دوران بیشترین تاثیر را از محیط اطرافش می گیرد، ادراک و احساسات کودک از طبیعت در تصویر ذهنی کودک نقش می بندد و سبب ارتقایحس مکان او می شود. این پژوهش بر پایه نظریات پدیدارشناسان معماری استوار شده است و با بررسی حس مکان طبیعی شولتز و ادراک حسی یوهانی پالاسما می باشد. هدف از انجام این پژوهش ارتقای حس مکان کودک از طریق تحریک کنندگی حواس پنج گانه کودک در ادراک طبیعت و در نتیجه خلق مکان خاطره انگیز برای کودک می باشد.روش تحقیق در این پژوهش به صورت روش کیفی پدیدارشناسی از طریق مطالعات کتابخانه ای و همچنین مطالعات میدانی و بررسی نمونه موردی کودکستان و تهیه پرسشنامه بوده است و نتیجه به صورت تحلیلی و ارایه پیشنهادات در طراحی معماری و محیط می باشد.

طبیعت ،حواس پنج گانه،حس مکان،کودک،پدیدارشناسی