بررسی و تحلیل ادبیات منظوم استان کهگیلویه و بویراحمد، با تکیه بر آثار 10 شاعر

جریان شعر در استان کهگیلویه و بویراحمد، به عنوان جریانی فرهنگی همواره از خلاء و فقدان نقد آکادمیک رنج می برده است.این مقاله به منظور بررسی و تحلیل ادبیات منظوم استان کهگیلویه و بویراحمد، با تکیه بر آثار 10 شاعر انجام گرفته است. بررسی و تحلیل ها به صورت کتابخانه ای و شیوه های رایج در نقد ادبی می باشد. شعر حسین پناهی، تصویرگر بحران انسان تجدد زده روستایی در جهان معاصر است. غفار موسوی، شاعر وصف لحظه های عاشقانه در زندگی ایلی، فریدون داوری و شهرام رودشتیان شاعر احساسات رمانتیک عشایری، حسن بهرامی شاعر دو جهان سنت اسطوره ای و مدرن و بحران های تصادم این دو جهان ، قادر طراوت پور شاعر آیینی، محمد مرادی، شاعر پایداری، علی مرادی شاعر مضامین عاشقانه، فاطمه دانشی اصل شاعر طبیعت و زندگی ایلی و فاطمه صداقتی نیا سراینده ای مبارز و ستیزه گر است. شاعران دهگانه حاضر هر یک کمابیش از جهان جدید شعر نو فارسی متاثرند، اما همه به جز حسن بهرامی، حسین پناهی و فاطمه صداقتی نیا اغلب هنوز نگاه کلاسیک دارند. اگر چه شاعران استان بعد از انقلاب اسلامی تلاش کرده اند ، اشعارشان را هم در قالب و هم مضمون با تاثیر از شاعران معاصر کشور بسرایند، اما شعر استان هنوز از ضعف های زیادی رنج می برد، که این ضعف بیش از هرچیز ضرورت وجود نقد را اثبات می کند.

Keywords:

کهگیلویه و بویراحمد , شعر , شعر محلی , شعر معاصر