نقش فلسفه تعلیم و تربیت در جهان امروز

فلسفه، روش درست اندیشیدن، راه خردمندانه زیستن و کوشش برای شناختن هستی است. ما با انواع فراوانی از فلسفه، ازجمله فلسفه دین، فلسفه هنر، فلسفه علم، فلسفه علوم گوناگون و فلسفه تربیت روبه رو هستیم. فلسفه تربیت موضوع این مقاله است. دریافت های سنتی از فلسفه، پاسخگویی کافی به واقعیت های زندگی روانی تربیتی مردم در عصر حاضر را ندارد. این مقاله بر آن است که نشان دهد ما نیازمند تفکر روشمند فلسفی و اندیشه درست در تعلیم و تربیت و راه و رسم زندگی انسانی هستیم و می توانیم آن را به همه، حتی به کودکان و نوجوانان دانش آموز بیاموزیم، مشروط بر آنکه موضوع مناسب، روش مناسب، زبان و ابزار مناسب و موقعیت مناسب را برای این آموزش ها بشناسیم و به کار گیریم. تعلیم و تربیت ما اگر بر فلسفه ای روشن و رهایی بخش متکی باشد، کودکان، نوجوانان و جوانان ایران خواهند توانست در مورد دیدگاه های متفاوت و در مورد معنای زندگی خود در محیط محلی، ملی و جهانی به درستی بیندیشند و مهارت های خود را برای زندگی پاکیزه و انسانی گسترش دهند. برای دستیابی به چنین مقصودی ما باید فهم خود را از حکمت و خرد و دانش به طور عام و فلسفه تعلیم و تربیت و روانشناسی تربیتی به طور خاص و مناسب سازی اهداف، محتوا، روش و فرایند تعلیم و تربیت با زندگی در عصر حاضر، در یک نظام فکری روشن و رهایی بخش سازماندهی کنیم؛ از این طریق برنامه های آموزشی، درسی و آموزشی و روش نوین تربیت معلم و بازنگری دانشمندان ایرانی باید توان خود را فرهیختگان و قبل از هر چیز نیازمند چنین کوشش سترگی است و برای نظریه پردازی در فلسفه تربیتی جدید به کار گیرند تا چراغ راه چنین تحولی باشند نوجوانان فلسفه تعلیم و آموزش روش اندیشه درست به کودکان و در این مقاله، تفکر فلسفی و تربیت در دانش مورد نیاز برای تعلیم و خرد و مدل ترکیبی حکمت و کاستی های کنونی آن، تربیت و هدف مقاله آن است علمی در این مدل را توضیح داده ایم. جایگاه فلسفه خردگرایی مینوی و ایران، و که بتواند زمینه بهتری برای پاسخگویی به اساسی ترین ضرورت های زندگی روانی تربیتی مخاطبان تعلیم شخصیت، آموزش کامل همگانی، تربیت هویت و تربیت در ایران را -که به نظر ما آموزش جامع و آموزش مهارت های زندگی است- فراهم آورد.

Keywords:

فلسفه علم , فلسفه آموزش , فلسفه کودکان , تعلیم و تربیت آموزش همگانی