حمیدرضا ملک محمدی - کارشناسی معماری
آرش صیادی - استاد دانشکده شهید رجایی ، مهندس معماری

باتوجه به مشکلات دنیای جدید و مدرن، سامانه های پایدار و افزایش جمعیت و عدم هماهنگی آن با محیط زیست و نیز متفاوت بودن فرهنگ و آداب انسان ها در طی ادوار مختلف، بخصوص قرن معاصر، عدم تجربه به روابط صحیح بین نیازهای انسان و محیط زیست، موجب تغییرات وسیع و برهم خوردن شرایط طبیعی و اکوسیستم ها در بسیاری از نقاط جهان شده است .اما آثار بر محیط زیست نوعی تفکر جدیدی به مسایل زیست محیطی در مردم به وجود آورد و مهمتر از همه برای اولین بار در تاریخ احساس شد که منابع طبیعی زمین محدود است و متعلق به همه است. واژه توسعه پایدار از واضح ترین مفاهیمی می باشد که به خوبی ، آنچه که در ذهن و اندیشه افراد است بیان می کند به همین دلیل این واژه به سرعت فراگیر شده و کاربردی عمومی پیدا کرده است. دستیابی به چنین توسعه ای مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره وری معقول و مناسب از منابع طبیعی، نیز تغییر جهت به طبیعت و تجدید نظر جدید در الگوهای مصرفی و تولیدی منابع طبیعی است. در این میان نیز نقش معمار هم راستا با سایر دانشمندان در پی یافتن راهکار های پیشرفته و نوینبرای تامین آسایش زندگی مطلوب انسان بوده اند، بدیهی است که زندگی ، کار، تفریح و استراحت و....همه و همه فعالیت هایی می باشد که در فضا های طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر محیط زیست منطقه تاثیر مستقیم دارد وظیفه ای حساس بر عهده معماران می باشد.

محیط زیست، توسعه پایدار، معماری پایدار، اکوسیستم