استخراج و اندازه گیری مقادیر ناچیز داروی باربیتورات در نمونه ادرار و خون انسان توسط نانوکامپوزیت SBA-15 اصلاح شده با گرافن اکساید

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,199

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCNNN01_116

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

باربیتورات دارویی است که به عنوان تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و از مشتقات باربیتوریک اسید می باشد در صورت مصرف بیش از حد باربیتورات ایجاد مسمومیت می کند و هیچ پادزهری برای آن وجود ندارد. روش های دستگاهی متنوعی نظیر HPLC,GC/MAS روش های الکتروشیمیایی برای اندازه گیری داروی باربیتورات در نظر گرفته شد . اما دستگاه های تجزیه ایی نظیر اسپکتروفتومتری قادر به اندازه گیری باربیتورات در سطح ناچیز و مقدار کم نیستند و احتیاج به آماده سازی نمونه قبل از اندازه گیری دارند و به کمک نانو کامپوزیت SBA-15 اصلاح شده و پیش تغلیظ غلظت دارو را زیاد می کنیم. آماده سازی نمونه همان تکنیک تجزیه ایی متداول جداسازی و استخراج هستند. به عبارتی دیگر برای رسیدن به حد تشخیص مطلوب به یک مرحله پیش تغلیظ نیاز است. روش های آماده سازی متعددی برای استخراج و پیش تغلیظ دارو نظیر: استخراج نقطه ابری، استخرج فاز جامد، استخراج مایع - مایع پخشی و.. وجود دارد که از بین تکنیک های ذکر شده محبوبیت و کاربرد SPE با سرعت زیادی رو به افزایش است و همچنین یک روش سریع و به سادگی قابل اتوماسیون است و عموما راندمان بالایی دارد در SPE نیاز به یک جاذب با سطح بسیار زیاد است، براین اساس انواع جاذب ها با کاربردهای گوناگون تهیه شده و مورد استفاده قرار گرفته اند. نانو جاذب به کار گرفته شده در این روش مزوحفره SBA-15 می باشد. زیرا دارای مساحت سطح زیاد پایداری گرمایی بالا و اندازه حفرات کمتر از 10 نانو متر است. مروح حفره SBA-15 توانایی جذب دارو از طریق زیاد حفرات خود دارد ولی کارایی جذب آن کم است و با نشستن گرافن اکساید بر روی سطح بیرونی آن کارایی جذب آن افزایش می یابد در این تحقیق ا زنانو کامپوزیت SBA-15 اصلاح شده با گرافن اکساید برای اولین بار جهت پیش تغلیظ و اندازه گیری داروی باربیتورات در سطح ناچیز در نمونه های ادارر و سرم خون انسان گزارش شده است.

Authors

صدف احمدی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قایمشهر ایران

علی میرایی

دانشیار گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قایمشهر ایران