مدل ارزشی انسان ناشی از ترکیب مزجی و معتدل نور و روح

خلقت انسان با چند مفهوم متفاوت در متون اسلامی مطرح است. گاه منظور از آن، خلقت آدم (ع) است. گاه منظور از آن،خلقت نوع بشر است. ولی گاهی منظور از خلقت انسان، آفرینش اولیه رسول (ص) و امام علی(ع) و حسنین(ع) است. مفهوم اخیر انسان چگونه خلقت یافت چرا مقدم بر دیگران شد و مبنای ارزش و کرامت انسان به معنای عترت (ع) چیست این پژوهش با رویکرد استخراج از متون علم امامان به کند و کاو روایات اسلامی می پردازد و با تحلیل محتوا و مضمون علم انتقال یافته به بشر سعی در فهم مدل ارزش و تعیین پیوند کرامت با خلقت دارد.برخی از نتایج تحقیق نشان می دهد، خلقت رهبران دینی قبل از خلقت آسمانها و زمین بوده است. این خلقت قبل از آفرینش روح در بدن رسول الله (ص) و تولد علی(ع) و حسن(ع) و حسین(ع) بوده است. ارزش و کرامت انسان ناشی از نوعی ترکیب نور با روح می باشد. در این ترکیب تعادل بین نور و روح حکومت دارد. ریشه نورانیت قبل از روحانیت بوده است.مبنای تقدم ارزش و عترت(ع) بر اساس تقدم نور و روح بر خلقت کاینات تحلیل می شود. در این مدل نور عرش، نور آسمانها و کرات مثل زمین ناشی از نور است. محصول نور رسول)ص( با محصول نور علی(ع) و نور حسن(ع) و نور حسین(ع) و نورزهرا(ع) متفاوت است. خلقت نور در آسمان و زمین و عرش پیوند مستحکم با نور پنج تن(ع) دارد. مدل تحلیلی ارزش بر مبنای نور و روح پیوند تشریع و تکوین ارزش ها را تنظیم می نماید. انتقال این مدل ارزشی توسط ایرانی به نام سلمان فارسی از علم رسول (ص) به منابع مکتوب اسلام شیعی وارد شده و مبنای ارزشی اسلامی ایرانی پیشرفت را شکل داده است

Keywords:

ارزش , کرامت , اسلام , نور , روح , مبنای تقدم , خلقت , انسان مطلوب , امامت , مدیریت ارزشی , پیشرفت , سلمان فارسی , علم دینی