بررسی انحلال پذیری سنگ آهک گوری در تاقدیس خورگو (شمال شرق بندرعباس)

عوامل مهم و موثر در رفتارهای مهندسی سنگ های آهکی، درجه سخت شدگی، اندازه بلور، تخلخل و دانسیته، نفوذپذیری، پایداری و دوام این سنگ ها در برابر انحلال و هوازدگی است. پدیده انحلال می تواند منجر به بروز مشکلاتی از جمله کاهش مقاومت سنگ، افزایش نفوذپذیری، کاهش دانسیته و نشست در منطقه گردد که این مسیله نیازمند به کارگیری تمهیدات لازم جهت جلوگیری از رخداد این مسایل می باشد. کوه خورگو تاقدیسی با روند شمال غرب- جنوب شرق می باشد و از غرب به دشت سرخون در شمال شرق بندرعباس محدود می گردد. در این پژوهش با هدف شناخت بیشتر و بهتر خصوصیات زمین شناسیمهندسی عضو گوری از سازند میشان، با استفاده از آزمایشات مکانیک سنگ، آنالیز شیمیایی و مطالعات میکروسکوپی، انحلال پذیری واحدهای سنگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که اغلب نمونه های سنگی بیش از 50 درصد اکسید کلسیم (CaO (دارند که بیانگر میزان خلوص سنگ های کربناته است. نمونه A1 بدلیل میکرایتی بودن، کمترین میزان تخلخل و خلوصبالا نسبت به سایر نمونه ها مقاومت بیشتری را در برابر انحلال دارد. نمونه B2 دارای بیشترین مقدار سیلیس و کمترین خلوص رادارا می باشد. بیشترین و کمترین ثابت سرعت انحلال پذیری (Kc (نیز به ترتیب در نمونه های B2 و A1 مشاهده می گردد. باتوجه به نتایج این پژوهش، استفاده و بکارگیری از این سنگ های آهکی بعنوان منابع قرضه و سنگ لاشه در پروژه های عمرانیمناسب ارزیابی می شود.

Keywords:

سنگ آهک گوری , تاقدیس خورگو , انحلال پذیری , سازند میشان , بندرعباس