بررسی عملکرد لرزه ای ساختمان بلند فولادی با سیستم سازه ای قاب دیاگرید مجهز به میراگر جرم تنظیم شده

امروزه استفاده از میراگر جرم تنظیم شده TMD در سازه های بلند به منظور کنترل جابجایی کف طبقات و شتاب جانبی به صورت بسیار گسترده انجام می شود. در این مقاله بررسی عملکرد سازه در سه حالت مدرنظر است. حالت اول بدون TMD، حالت دوم یک واحد TMD در بالای سازه و در حالت سوم، دو واحد TMD که دومی در میانه ارتفاع سازه قرار خواهد داشت. TMD های مورد استفاده بر روی جداگر پاندولی اصطکاکی (FPD) قرار دارند. مزیت آن نسب به میراگرها ها با هسته سربی این است که سازه پس از زلزله تحت اثر وزن خود به جای اول بازگشته و تغییر شکل پسماند در آن به وجود نمی آید. در من سیستم سازه قاب دیاگرید به همراه هسته مرکزی بتنی می باشد. بنابراین میراگرهای مورد استفاده در این تحقیق جرم تنظیم شده ایست که بر روی جداگر پاندولی اصطکاکی قرار گرفته است. همچنین یک مطالعه پارامتری جهت تنظیم مقدار جرم TMD ها انجام گرفته اس . نتایج بدس آمده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی نشان می دهد که اضافه کردن یک واحد میراگر TMD تاثیر بسزای در کاهش پاسخ سازه به زلزله داشته، اما تاثیرTMD دوم در برخی از زلزله ها اثر کاهشی و در برخی زلزله ها اثر افزایشی داشته است.

Keywords:

, TMID , جداگر پاندولی اصطکاکی , قاب دیاگرید , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی , مطالعه پارامتری