جایگاه و کاربرد هنر آجرکاری در معماری ایران از قرن 4 تا 6 هجری با تاکید بر دین و سیاست

آجرکاری بعنوان یک هنر تزیینی در معماری ایران، جایگاه ویژه ای دارد و در بناهای معماری در شهرهای ایران اسلامی قابل مشاهده است. در این پژوهش به بررسی جایگاه و کاربرد هنر آجرکاری در معماری ایران از قرن 4 تا 6 هجری پرداخته شده است. دوره ای که به عصر طلایی و ابداع اولین مکتب هنری ایران دوره اسلامی معرفی می گردد. بررسی کاربردی هنر آجرکاری در معماری ایران، بیان ادوار تاریخی هنر آجرکاری و مقایسه آنها، نقوش و سبک آجرکاری و کاربرد آن در بناهای مذهبی و غیر مذهبی مورد توجه بوده است.جایگاه هنر آجرکاری در معماری ایران، موجب تحول این هنر در قالب طرح ها، نقوش و سبک های متعدد گردیده است. این مسیله گذشته از استعداد و ذوق هنرمندان، در توجه به دین و نیز حکومت و سیاست تاثیر داشته است. وجود ابنیه های فراوان با کاربرد هنر آجرکاری موجب رونق و شکوفایی شهرهای ایران نیز گردیده است. رونق هنر آجرکاری ایران در قرن 4 تا 6 هجری بسیار عمیق بوده و در دوره های بعد نیز تاثیر بسزایی داشته است. روش پژوهش بصورت تاریخی، براساس توصیفی و تحلیلی موارد می باشد.

Keywords:

آجرکاری , کاربرد , معماری ایران , دین و سیاست