محسن جاجرمی زاده - استادیار رشته مدیریت دولتی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور
سیدمحمدحسین کمانی - استادیار رشته مدیریت دولتی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور،
الهام بصیرت - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور

گردشگری پایدار مفهومی نوین برای مقابله با آثار مخرب توسعه گردشگری بر محیط های طبیعی، اجتماعی و اقتصادی است. شهر شیراز جاذبه های بسیاری برای جذب گردشگران دارد، اما علیرغم شکوفایی این قابلیت ها نتوانسته است به جایگاه واقعی خود دست یابد. هدف پژوهش حاضر ابتدا طراحی عوامل درونی و بیرونی موثر بر توسعه گردشگری پایدار شهر شیراز و سپس بررسی وضعیت گردشگری این شهر بر پایه مدل طراحی شده است. در مرحله اول با استفاده از روش کیفی فراترکیب عوامل موثر شناسایی شد و بر اساس نظر خبرگان مدل نهایی طراحی گردید و در بخش کمی با استفاده از روش پیمایشی نظرات کارشناسان آشنا به گردشگری برای شناخت وضعیت موجود گردشگری شهر شیراز بررسی گردید. نتایج نشان می دهد بر اساس رتبه بندی عوامل درونی و بیرونی، در بخش درونی، عامل مدیریت بخش خصوصی به عنوان قوت و عامل تحقیق و پژوهش به عنوان ضعف به ترتیب در بالاترین و پایین ترین سطح وضعیت نسبت به سایر عوامل در گردشگری شهر شیراز قرار دارند و در بخش بیرونی، عامل محیط رقابتی به عنوان فرصت و عامل قانونی به عنوان تهدید به ترتیب در بالاترین و پایین ترین سطح وضعیت نسبت به سایر عوامل در گردشگری شهر شیراز قرار دارد.

گردشگری، گردشگری پایدار، توسعه گردشگری پایدار، شهر شیراز