صدیقه سهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارتباط تصویری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مجتبی اللهیاری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

هنر ایرانی اسلامی طی سده های متمادی با تکیه بر غنای تحسین برانگیز در فرم و معنا در عرصه های گوناگون توانسته است حامل ارزش های والای معنوی برای مخاطبان باشد. از دغدغه های اصلی حوزه ی هنر، لزوم توجه به ارزش های کهن و مفاهیم عالی جهت انتقال آن به نسل های جدید است که حفظ، تداوم و بهره گیری از این مفاهیم در تلطیف فضای کالبدی و ذهنی زندگی معاصر شهری تاثیرگذار است. برای این منظور از آثار دوره اسلامی، نقوش، رنگ ها و معماری اسلامی برای فضاهای مغشوش و بی هویت معاصر که پر از ناگفته ها و پیام های معنوی و اجتماعی است، استفاده می شود. بنابراین استفاده از منابع فرهنگی و هنری غنی ایرانی اسلامی می تواند جهت کاربرد در تزیین بناها، مبلمان شهری، فضاهای عمومی و سایر اقسام هنر در جهت رفع نیازهای روحی، بصری و اقتصادی فردی و اجتماعی، تاثیر به سزایی داشته باشد. پژوهش حاضر این فرض اصلی را در خود دارد که استفاده از عناصر هنری که در گنجینه تاریخی و هنری ما وجود دارند در فضای کنونی شهرها که به شدت با فرهنگ های دیگر آمیخته است، می تواند به عنوان یک منبع هویتی عمل کند و موثر باشد.اهداف تحقیق:1- اینکه هنر ایرانی اسلامی تا چه اندازه می تواند جوابگوی نیازهای شهری و ارتباطی جامعه ایران باشد.2- کاربرد هنر ایرانی چگونه می تواند سواد بصری جامعه ایران را در چارچوب فرهنگ و هویت ایرانی ارتقا بخشد. 3- تحول این هنر و کاربردی کردن آن، چه تاثیری در ارتباطات جهانی و اجتماعی می تواند داشته باشد. روش تحقیق: تاریخی، تحلیلی، توصیفی و تطبیقی. روش گردآوری اطلاعات: کتابخانه ای.

هنر ایرانی اسلامی، محیط شهری، گرافیک محیطی، هویت ایرانی اسلامی