مهدی محمودی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نورتهران، ایران.
جمیله صفرآبادی فراهانی - کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور

وقتی یادگیری الکترونیکی با آموزش چهره به چهره همراه می شود، شکلی از یادگیری به نام یادگیری بوجود میاید، که آشکارا بیان می کند که فرایند آموزش یادگیری، می تواند در هر دو حالت کلاس درس و شرایط آنلاین - رخ دهد. حالت های یادگیری تلفیقی، معمولا با عناوینی چون ترکیبی، انعطاف پذیر و یا آمیخته همراه می شود کهمی تواند اشاره به شرایطی ساده تا پیچیده، بسته به درک کاربران داشته باشد. به عبارت دیگر، یادگیری تلفیقی فعالیت های یادگیری، شامل ترکیب سیستماتیک از شرکت در تعاملات حضوری )چهره به چهره( تا تعامل بهواسطه فن آوری بین دانش آموزان، معلمان و منابع دیگر یادگیری دارد.به منظور تسهیل در تحقق یادگیری ترکیبی، بویژه از آن جهت که ترکیبی از یادگیری الکترونیکی در آن لحاظ شده است، در عمل، نیازمند به یک سیستم مدیریت محتوای انعطاف پذیر و سازگار هستیم. عملکرد مدل سیستممدیریت محتوا می تواند به عنوان چنین نمونه ای دیده شود. از آن جایی که این سیستم یک سیستم مدیریت یادگیری شناخته شده است که از یادگیری الکترونیکی حمایت می کند، نیازمند آن است که قبل از طراحی چنین سامانه ای، استراتژهای مناسب آموزشی برای آن پیش بینی شده باشد. )به عنوان مثال، استراتژیهایی چونرفتارگرایی، شناخت گرایی، ساختارگرایی(، که اجازه مدیریت داده ها، شیوه استفاده از ابزارهای برقراری تعامل و شرایط برقراری تعامل میان عناصر یادیگری را مشخص می کند. در این مقاله تلاش شده سامانه های مدیریت یادگیری در کنار آموزش چهره به چهره به عنوان بهترین رویکرد برای ایجاد یک سامانه هوشمند مدیریت فرایند آموزش معرفی شود.

یادگیری ترکیبی، یادگیری الکترونیکی، سامانه هوشمند، مدیریت آموزشی