علیرضا صرفی - شهرداری دامغان
حسن حاجی زاده

نقش مردم و دولت در چند دهه اخیر به نظریاتی منجر شد که همه آنها به اجماع، تاکید بر ضرورت مشارکت مردم در اداره امور مربوط به خود را دارند. عمدتا در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، بحث بر سر مشارکت مردم گسترش یافت و به ظهور نظریاتی در مورد ضرورت مشارکت اجتماعات محلی منجر شد. منظور از مشارکت یک مشارکت همه جانبه می باشد تا شهروندان بتوانند در تمام زمینه های مربوط به شهر خود فعالیت نموده. برای مشارکت شهروندان و به مشارکت کشاندن شهروندان در امور شهر تا به امروز الگوهای متفاوتی ارایه گردیده است که هر الگو در کار محاسن، فواید و کارکردی دارد که دارای نواقص و ایراداتی نیز می باشد از این جهت ارزیابی الگوها و ارایه یک الگوی بهینه، از موارد بسیار مهم در مشارکت شهروندان می باشد که باید توجه لازم به آن مبذول گردد. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی الگوهای مشارکت شهروندان دامغانی در طرح های شهری و محله ای و ارایه الگوی بهینه در مشارکت شهروندان می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام گردیده و شهروندان شهر دامغان به عنوان جامعه آماری مورد مطالعه در نظر گرفته شده اند.

مشارکت، همیاری، شهر، محله، دامغان، شهرداری دامغان