ابراهیم قدسی - دانشیار حقوق جزا وجرم شناسی ،دانشگاه مازندران
آرزو برزمینی - کارشناسی ارشد حقوق جزاوجرمشناسی ،مدرس دانشگاه و فرهنگی

در این تحقیق سعی شده تغییرات صورت گرفته در ارتباط با موضوع پژوهش بحث و بررسی شود. رابطه سببیت یکی ازارکان مهم مسیولیت کیفری و مدنی و نقطه اشتراک این دو نوع مسیولیت است. فصل ششم از کتاب چهارم قانون مجازاتاسلامی مصوب 92، تحت عنوان موجبات ضمان به تبیین جنایاتی میپردازد که از طریق تسبیب صورت گرفته و موجبضمان مرتکب می شود. در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در صورتی که جنایت مستند به اجتماع سبب و مباشرباشد و میزان تاثیر عوامل مساوی باشد، تساوی در مسیولیت برقرار است و اگر میزان تاثیر متفاوت باشد، هریک از عواملبه میزان تاثیر رفتارشان، مسیولیت خواهند داشت. در اسباب متعدد طولی سبب مقدم در تاثیر ضامن است و در اسبابمتعدد عرضی تساوی در ضمان حاکم می باشد. تغییر رویکرد قانون مجازات اسلامی 13922 مبتنی بر نظریه ی ضمان نسبیاست که اقلیت فقها آن را پذیرفته اند. تغییر اساسی که در این قانون نسبت به قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 صورتگرفته در قسمت اجتماع سبب و مباشر است. در این مورد قانون گذار بنا را بر استناد عرفی و ضمان نسبی قرار داده که براساس این ضابطه، مسیول جنایت و میزان مسیولیت تعیین می شود.

اسباب، ضمان، سبب ،مباشر، معاون